-
1 ogon
m 1. (część ciała zwierzęcia) tail- pies zamachał ogonem the dog wagged its tail2. (pęk włosia lub piór) tail- paw rozłożył ogon the peacock spread its tail3. (przedłużenie) [komety, latawca] tail; [spódnicy, sukni] train 4. środ., Teatr a bit part- jako początkujący aktor zawsze grywał same ogony at the beginning of his acting career he would always get the bit parts5. augm. pot. (kolejka) line, queue 6. pot. (zwierzę hodowlane) head- mieć trzy świńskie ogony to have three pigs7. (osoba śledząca kogoś) tail- udało mu się zgubić policyjny ogon he managed to lose the police tail□ jaskółczy ogon Techn. dovetail■ z ogonem pot. (z nadwyżką) odd- kilometr z ogonem over a kilometre- sto złotych z ogonem a 100-odd zlotys- diabeł ogonem (coś) nakrył ≈ it vanished into thin air- trząść się jak barani ogon to be all of a tremble* * ** * *miGen. -a1. ( u zwierząt) tail; ( w języku fachowym) cauda; ( lisi) brush; ( zająca) bun; odwracać kota ogonem pot. (= przeinaczać swoje słowa) shift one's ground; (= przeinaczać czyjeś słowa) distort the facts; przyczepić się jak rzep do psiego ogona stick l. cling to sb like a leech, cling to sb like a barnacle; koński ogon ( fryzura) ponytail; jaskółczy ogon bud. dovetail; chwytać dwie sroki za ogon have l. keep several l. many irons in the fire.2. (= tył czegoś) tail; ( samolotu) tail; ( fraka) trail; ( sukienki) train, trail; bez ogona tailless; zostawać w ogonie lag behind.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogon
-
2 ogon|ek
m 1. dem. (część ciała zwierzęcia) (small) tail- piesek zamachał do nas przyjaźnie ogonkiem the little dog cheerfully wagged his tail at us2. (pęk włosia lub piór) (small) tail- wróbelek z szarym ogonkiem a sparrow with a little grey tail3. Bot. stalk, stem- ogonki liściowe leaf stalks4. Jęz. hook, tail- ogonek w „g” the hook of the ‘g’5. pot. (kolejka) queue GB, line US- stać w ogonku to queue, to wait in lineThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogon|ek
-
3 trąb|a
f 1. Muz. (instrument muzyczny) trumpet- grać na trąbie to play the trumpet- zadąć w trąbę to blow the trumpet2. Biol. (część ciała zwierzęcia) trunk, proboscis- słoń z podniesioną trąbą an elephant with its trunk raised3. pot., obraźl. (fajtłapa) bungler; (głupiec) ass, fool- ale z ciebie trąba jerychońska! you clod a. dumbo! pot.4. Meteo. (wir powietrza) (atmospheric) vortex, whirlwind- trąba wodna a waterspout- trąba pyłowa a dust devil- trąba powietrzna a whirlwind- przez wieś przeszła trąba powietrzna a whirlwind swept through the village- □ trąby jerychońskie Bibl., Relig. trumpets a. horns of Jericho- zrobić kogoś w trąbę to make a fool of sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trąb|a
См. также в других словарях:
igła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. igle; lm D. igieł {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} służący do szycia cienki, zwykle stalowy, zaostrzony z jednej strony pręcik różnej długości, mający na grubszym końcu mały… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciało — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. ciele {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół tkanek okrywających szkielet człowieka lub zwierzęcia, nadający właściwą człowiekowi lub zwierzęciu postać zewnętrzną : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. ogonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylna część, zwężona i wydłużona, ciała istot żywych, kręgowych lub bezkręgowych; także: futro, skóra z tej części ciała zwierzęcia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brzuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dolna część ciała człowieka lub zwierzęcia zawierająca żołądek, jelita i inne organy wewnętrzne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tłusty, gruby,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabrzmienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n, III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. nabrzmieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nabrzmienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nabrzmienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} część ciała człowieka bądź… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tułów — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. tułówłowia; lm D. tułówłowi, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} ciało człowieka lub zwierzęcia bez kończyn i głowy, korpus, kadłub; u niektórych bezkręgowców, zwłaszcza u owadów i skorupiaków: część ciała między… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… … Słownik języka polskiego
tyłem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do sposobu poruszania się: w kierunku odwrotnym od tego, w którym zwrócone są twarz i przód ciała u człowieka lub głowa i przód ciała u… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… … Słownik języka polskiego
